چند سالی است که خداوند، نعمت توجّه به زیارت امام حسین علیه السلام را فراگیر کرده، دل‌ها و جان‌های بسیاری را در ایّام اربعین، راهی آن حریم قدسی می‌کند. این دادۀ بزرگ الهی، پاس‌داشتنی است؛ روی‌دادی بزرگ که به پشتوانۀ احادیث معصومان^، انگیزه‌های بسیاری را به سوی خود کشانده و آرزوهایی را برآورده می‌سازد. شکر هر نعمتی به بهره‌گیری درست از آن و پیش‌گیری از آفت‌هایی است که تهدیدش می‌کند. بهره‌گیری شایسته از اربعین، دستاوردهای ارزشمندی را نصیب امّت اسلامی خواهد کرد و بی‌توجّهی بِدان، کُفر نعمت محسوب شده و آسیب‌هایی به دنبال دارد.
