کاستی‌های ترجمانی در متون دینی (بی‌توجّهی به دگرگونی معنایی واژگان با تمرکز بر واژه احتشم)
محورهای موضوعی :
کلید واژه: ترجمه متون دینی, تطوّر معنایی واژگان, حکمت 480 نهج البلاغه, ترجمه‌های نهج البلاغه, معارف حدیث,
چکیده مقاله :
ترجمه متون دینی، به دلیل پیچیدگی‌های معنایی و ادبی، از حسّاسیت بالایی برخوردار است. انتقال دقیق مفاهیم، مستلزم تسلّط کامل مترجم بر زبان مبدأ و مقصد، شناخت بافت فرهنگی و تاریخی متن و درک ظرافت‌های زبانی است. با این حال، معمولاً ترجمه‌ها از دقّت کافی در انتقال معنای اصلی متن برخوردار نیستند و به دلیل درک ناصحیح مفاهیم، دچار اشتباهاتی در این زمینه شده‌اند. توجّه به تطوّر معنایی واژگان از مهم‌ترین مسائلی است که بسیاری از مترجمان نسبت به آن توجهی نداشته و ترجمه‌هایی غیر از مراد متکلّم را ارائه می‌کنند. این پژوهش با تمرکز بر حکمت 480 نهج البلاغه، به بررسی اشتباهات مترجمان در فهم واژگان و بی‌توجّهی به تطوّر معنایی مفردات می‌پردازد. با بررسی لغوی و کاربردهای روایی واژه «احتشم»، مشخّص شد که بیشتر مترجمان، معنای دقیق واژه را درک نکرده‌اند. هدف این مطالعه، ارتقای کیفیت ترجمه متون دینی و افزایش دقّت در انتقال مفاهیم است.