@article{ author = {محمدحسین فیض اخلاقی}, title = {پیشینه «تواتر» و چرایی پرداختن عالمان شیعه به آن }, journal = {دانش ها و آموزه های قرآن و حدیث}, volume = {2}, number = {7}, page = {0-0}, year = {}, publisher = {محمدمهدی احسانی فر}, issn = { 4695-2676}, eissn = { ۷۶۴۳-۲۶۷۶}, doi = {}, abstract = {یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های محدّثان در طول تاریخ حدیث، کسب اطمینان از صدور روایات بوده است. محدّثان و فقیهان برای احراز صدور حدیث، راه‌های مختلفی را پیموده‌اند. «تواتر» همواره یکی پراهمیت‌ترین راه‌ها برای کسب اطمینان از صدور احادیث بوده است. تواتر در لغت به معنای این است که چیزی با فاصله، بعد از چیز دیگر بیاید. محدّثان به حدیثی «متواتر» می‌گویند که راویان آن در هر طبقه، به تعدادی باشند که عادتا امکان هم‌داستان‌شدن آنها برای دروغ‌گویی وجود نداشته باشد؛ راویانی که گاه الفاظ واحد (تواتر لفظی) و گاه معنای واحد (تواتر معنوی) را گزارش می‌کنند}, keywords = {1}, title_fa = {پیشینه «تواتر» و چرایی پرداختن عالمان شیعه به آن }, abstract_fa = {یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های محدّثان در طول تاریخ حدیث، کسب اطمینان از صدور روایات بوده است. محدّثان و فقیهان برای احراز صدور حدیث، راه‌های مختلفی را پیموده‌اند. «تواتر» همواره یکی پراهمیت‌ترین راه‌ها برای کسب اطمینان از صدور احادیث بوده است. تواتر در لغت به معنای این است که چیزی با فاصله، بعد از چیز دیگر بیاید. محدّثان به حدیثی «متواتر» می‌گویند که راویان آن در هر طبقه، به تعدادی باشند که عادتا امکان هم‌داستان‌شدن آنها برای دروغ‌گویی وجود نداشته باشد؛ راویانی که گاه الفاظ واحد (تواتر لفظی) و گاه معنای واحد (تواتر معنوی) را گزارش می‌کنند}, keywords_fa = {}, URL = {rimag.ir/fa/Article/37657}, eprint = {rimag.ir/fa/Article/Download/37657},